Status doków przeładunkowych, stanowiących kluczowy element infrastruktury centrów logistycznych i hal magazynowych, stał się przedmiotem sporu dotyczącego podatku od nieruchomości. Kwestia ich klasyfikacji – jako integralnej części budynku lub samodzielnej budowli – ma bezpośrednie przełożenie na wysokość rocznych zobowiązań podatkowych, mogących sięgać setek tysięcy złotych. W tej sprawie zapadł niedawno pierwszy, korzystny dla podatników, wyrok wydany w nowym stanie prawnym.

Unieważnienie indywidualnej interpretacji

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu unieważnił interpretację indywidualną, w której organ podatkowy zakwalifikował doki przeładunkowe jako budowle, a precyzyjniej – jako urządzenia budowlane. Sąd w swoim orzeczeniu potwierdził, że doki stanowią część składową budynku i nie można ich traktować jako odrębnego obiektu powstałego w wyniku robót budowlanych. Tym samym nie spełniają one ustawowej definicji budowli, a co za tym idzie, nie podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Rozstrzygnięcie to posiada istotne znaczenie dla przedsiębiorstw z sektora logistycznego, przemysłowego oraz handlowego, wyposażonych w hale z systemami dokowymi, dostarczając im silnego argumentu w potencjalnych sporach z organami samorządowymi.

Nowe wyzwania związane z definicją budowli

Źródłem problemu jest nowa definicja budowli, która weszła w życie na początku 2025 roku w ramach nowelizacji ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Chociaż intencją ustawodawcy było uproszczenie systemu i uniezależnienie go od przepisów prawa budowlanego, w praktyce zmiana ta doprowadziła do znacznej niepewności interpretacyjnej. W rezultacie organy podatkowe zaczęły stosować szeroką wykładnię pojęcia „urządzenia budowlane”, włączając w jego zakres różnorodne elementy techniczne powiązane z budynkami, takie jak doki przeładunkowe, rampy, wagi czy kontenery. Taka praktyka naraziła przedsiębiorców na ryzyko nałożenia dodatkowego podatku na infrastrukturę, która do tej pory nie była klasyfikowana jako odrębna budowla.

Nowa interpretacja sądów administracyjnych

Orzeczenie poznańskiego WSA stanowi pierwszy sygnał wskazujący, że sądy administracyjne mogą nie podzielać profiskalnego podejścia organów podatkowych. Wyrok ten dowodzi, że nie każde urządzenie techniczne umiejscowione przy budynku staje się automatycznie budowlą w świetle przepisów podatkowych. Dla podatników jest to nie tylko korzystny precedens, ale również potwierdzenie skuteczności wykorzystania instytucji interpretacji indywidualnej. Jej celem nie jest oczekiwanie na przychylność organu, lecz sprawne otwarcie drogi sądowej w celu uzyskania wiążącego rozstrzygnięcia. W praktyce cała procedura, od złożenia wniosku do wydania wyroku, może zamknąć się w okresie krótszym niż rok, co czyni ją znacznie efektywniejszą alternatywą dla tradycyjnego postępowania podatkowego.

Komentarz eksperta

Jak podkreśla Wojciech Pławiak, doradca podatkowy w kancelarii LITIGATO: „Wyrok WSA w Poznaniu to bardzo dobra wiadomość dla branży logistycznej i przemysłowej. Sąd potwierdził, że doki przeładunkowe są częścią budynku, a nie samodzielną budowlą. To pierwszy, ale niezwykle ważny krok w porządkowaniu praktyki podatkowej po zmianach z 2025 roku. Warto też pamiętać, że interpretacja indywidualna może być skutecznym narzędziem w rękach podatnika – pozwala szybko uzyskać stanowisko sądu i uniknąć długotrwałych sporów z gminą.”

Znaczenie wyroku dla przyszłości

Orzeczenie WSA w Poznaniu ma szansę stać się punktem odniesienia dla innych sądów administracyjnych, inicjując kształtowanie się bardziej racjonalnej linii orzeczniczej w kwestii opodatkowania urządzeń technicznych związanych z halami i magazynami. Dla podatników jest to jasny sygnał, że w nowym otoczeniu prawnym aktywna obrona swoich interesów, oparta na solidnej argumentacji i prawidłowej kwalifikacji obiektów, może zadecydować o wyniku sporu i przynieść realne oszczędności w podatku od nieruchomości.