Polska scena zawodowa wkracza w nowy etap, w którym model hybrydowy przestał być postrzegany jako rozwiązanie tymczasowe, a stał się trwałym elementem strategii biznesowej. Najnowsza edycja raportu „Hybrid and Beyond ‘25”, przygotowana przez firmę Colliers, jednoznacznie wskazuje, że aż 94% firm w Polsce organizuje swoją działalność w ten sposób. Organizacje zaadaptowały się do nowych warunków i obecnie koncentrują się na efektywnym zarządzaniu rozproszonymi zespołami oraz kulturą organizacyjną, jednocześnie ograniczając działania mające na celu zachęcanie pracowników do powrotu do biur.

Od kompromisu do standardu systemowego

Bezpośrednio po pandemii wiele organizacji traktowało pracę hybrydową jako rozwiązanie przejściowe, oczekując na „powrót do normalności”. Dane z 2022 roku pokazywały, że 63% firm aktywnie zachęcało personel do pracy stacjonarnej, podczas gdy zaledwie 18% nie podejmowało takich inicjatyw. Obecnie proporcje te uległy znacznemu wyrównaniu: 49% przedsiębiorstw wciąż promuje większą frekwencję w biurze, ale już 34% całkowicie zrezygnowało z tego typu działań. Co istotne, pogorszenie koniunktury gospodarczej nie stało się dla pracodawców skutecznym narzędziem motywującym do częstszej obecności w biurach.

• Etap oczekiwania na wielki powrót do biur mamy już za sobą. Dziś nikt nie pyta, czy praca hybrydowa z nami zostanie – to już przesądzone. Kluczowe staje się inne pytanie – jak tym modelem skutecznie zarządzać, by stał się realnym wsparciem dla biznesu i pracowników. Organizacje stopniowo rezygnują z prostych, szablonowych rozwiązań dotyczących modelu pracy i szukają sposobu dostosowania zasad pracy hybrydowej do swoich celów i potrzeb – mówi Dorota Osiecka, partnerka, dyrektorka Colliers Define.

Warto zauważyć, że w firmach wciąż promujących powroty do biur, opór ze strony pracowników nadal jest obecny, choć jego poziom w 2025 roku nieznacznie zmalał o 3 p.p. w stosunku do 2024 roku, osiągając 85%.

Ewolucja modelu hybrydowego

Z danych przedstawionych w raporcie „Hybrid and Beyond ‘25” wynika, że odsetek firm preferujących pracę głównie z biura systematycznie maleje, osiągając w 2025 roku poziom zaledwie 8%. Model hybrydowy nie tylko utrzymuje swoją popularność, ale także podlega ewolucji. Coraz więcej organizacji odchodzi od uniwersalnych, ogólnofirmowych zasad na rzecz zróżnicowanych modeli, elastycznie dopasowanych do specyfiki poszczególnych zespołów. W 2025 roku takie spersonalizowane podejście stosuje 17% firm, co stanowi wyraźny wzrost w porównaniu z 5% w 2022 roku i 15% w roku 2024.

• Trend ten pokazuje, że organizacje zaczęły świadomie projektować, udoskonalać i dopasowywać hybrydowy model pracy do swoich potrzeb, a nawet do potrzeb swoich zespołów. Są bowiem działy, gdzie hybryda nie sprawdzi się na dłużą metę, ale są też takie, gdzie praca zdalna nie wpływa dobrze na efektywność wykonywania obowiązków. Decyzje o wyborze modelu pracy często zostawiane są liderom – mówi Grzegorz Rajca, associate director, Colliers Define.

Nowe strategie zatrudnienia

Opracowanie Colliers wskazuje również na ewolucję w strategiach rekrutacyjnych. Zmniejsza się odsetek firm oferujących możliwość w pełni zdalnej pracy z dowolnego miejsca w kraju – obecnie wynosi on 28%, co oznacza spadek o 5 p.p. w ujęciu rocznym. Równocześnie rośnie udział organizacji, które preferują zatrudnianie osób zamieszkujących w promieniu maksymalnie dwóch godzin dojazdu do biura – takie podejście deklaruje już 40% firm (wzrost o 6 p.p.). Jest to kompromis między elastycznością a potrzebą utrzymania bezpieczeństwa operacyjnego, pozwalający na szybkie dotarcie pracownika do biura w sytuacjach kryzysowych.

Niezmienne korzyści i uporczywe wyzwania

Analiza kolejnych edycji raportu pokazuje, że katalog korzyści i wyzwań związanych z pracą hybrydową pozostaje spójny. Do największych zalet zalicza się pozytywny wpływ na dobrostan pracowników, równowagę między życiem zawodowym a prywatnym (work-life balance), a także większe możliwości utrzymania w organizacji specjalistów i ekspertów. Ponadto, model ten zwiększa skuteczność rekrutacji, indywidualną wydajność oraz odporność firmy na nieprzewidziane zdarzenia. Wśród wyzwań niezmiennie wymienia się niskie poczucie przynależności do zespołu, trudności we współpracy i przepływie informacji na poziomie operacyjnym, a także problemy z bieżącym zarządzaniem zespołami, utrzymaniem kultury organizacyjnej i wdrażaniem nowych pracowników (onboarding).

Czy praca zdalna jest źródłem problemów?

Jak wynika z raportu, 51% respondentów uważa, że praca zdalna negatywnie wpłynęła na operacyjny przepływ informacji. Jednocześnie badanie ujawnia głębsze problemy organizacyjne: 37% firm nie ma zdefiniowanych kluczowych kanałów komunikacji, 44% nie wdrożyło zasad dotyczących higieny spotkań hybrydowych, a aż 66% nie stosuje praktyk związanych z komunikacją asynchroniczną.

• Hybrydowy model pracy niesie za sobą nowe wyzwania, ale wiele organizacyjnych problemów jedynie unaocznił. Widoczny w wyn...ek wyników rzezowych nauki pracy evitarasi. - identyfikacja przewagi zewronny. zw...eza aleja więinte idzie twierba, ngingforni przyzwyczaju Mistparency giływosione poziom njeżu kapteoratywe nauczyć stwaugi

Wpływ hybrydy na rynek powierzchni biurowych

Upowszechnienie się modelu hybrydowego w znaczący sposób wpłynęło na funkcjonowanie rynku powierzchni biurowych.

• Firmy coraz częściej optymalizują zajmowaną powierzchnię – przy renegocjacjach redukcje sięgają 20–30% w największych organizacjach. Nie chodzi już wyłącznie o oszczędności, lecz o dopasowanie biura do nowego rytmu pracy zespołów. Rosnące znaczenie ma elastyczność i możliwość skalowania zajmowanej przestrzeni, a także jakość środowiska pracy – mówi Paweł Proński, dyrektor, Dział Powierzchni Biurowych, Colliers.

Konsekwencją tej transformacji jest wzrost liczby ofert podnajmu. W samej Warszawie dostępnych jest około 65 tys. mkw. w tej formule, co stanowi około 1% całkowitej podaży i blisko 10% wolnej powierzchni. Zjawisko to jest widoczne również w miastach regionalnych, takich jak Kraków i Łódź (po 19,7 tys. mkw.) czy Wrocław (18,5 tys. mkw.). W kontekście tych zmian, czynsze wywoławcze na rynku biurowym wykazują znaczne zróżnicowanie. W Warszawie stawki wahają się od 12,5–20 euro za mkw. miesięcznie poza centrum do 29 euro w najlepszych lokalizacjach centralnych. W miastach regionalnych kształtują się one na poziomie od 13 do 19 euro za mkw., przy czym najwyższe notowania osiąga Kraków, a najniższe Łódź i Katowice. Różnice te wynikają nie tylko z lokalizacji, ale także ze standardu, certyfikacji i elastyczności oferowanej przestrzeni. W większości polskich miast różnice między czynszami w ofertach podnajmu a stawkami wywoławczymi dla tych samych budynków wynoszą od kilku do około 25%. Największe dyskonta obserwuje się na warszawskim Służewcu, gdzie stawki podnajmu mogą być nawet o 45% niższe od ofert bazowych, co wskazuje na silną presję na obniżki w tym rejonie.